Za nami kolejny tydzień zdalnego nauczania … Spróbujmy spojrzeć na ten czas jako okazję do wzmacniania motywacji naszych dzieci do nauki. Co my jako rodzice możemy zrobić, aby naszym dzieciom „chciało się chcieć”uczyć?
- Zadbajmy o potrzeby dziecka.
Czasami to, co wydaje się nam brakiem motywacji do nauki, wynika z braku zaspokojenia potrzeb : m.in. potrzeby ruchu, odpoczynku czy potrzeby bezpieczeństwa. Na potrzebę bezpieczeństwa powinniśmy teraz zwrócić szczególną uwagę, zwłaszcza, że w ostatnim czasie i nasze (rodziców) poczucie bezpieczeństwa mogło zostać naruszone. Młodzież obserwuje nas i to, jak my radzimy sobie ze szczególną sytuacją, w jakiej się znaleźliśmy: zachowujmy spokój i bądźmy przykładem odpowiedzialnego zachowania. Rozmawiajmy o tym, że i my przeżywamy trudne emocje, ale znamy sposoby, żeby sobie z nimi radzić.
Obecny czas, który uczniowie spędzają w domach, powinien być przeznaczony nie tylko na naukę, ale i rozwijanie (może odkrywanie?) pasji i wzmacnianie relacji z bliskimi.
- Utrzymujmy jasny, stabilny harmonogram dnia (w miarę możliwości niezmienny).
Pomimo, że uczniowie (fizycznie) nie przychodzą do szkoły, warto utrzymywać harmonogram, który obowiązywał dzieci wcześniej. Dobra organizacja czasu nauki pomaga zmobilizować się do pracy. Ponadto utrzymanie codziennej rutyny wpływa pozytywnie na poczucie bezpieczeństwa. Nie rezygnujmy z naszych codziennych regularnych czynności i zwyczajów: nam, również pomoże to w zachowaniu porządku i celów w życiu.
- Zachęcajmy do systematycznej pracy.
Trudno jest w jeden wieczór odrobić lekcje z kilku dni, kiedy
jednak naukę rozłoży się
w czasie, wówczas okazuje się, że opanowanie materiału nie jest tak trudne i
czasochłonne, jak się obawialiśmy. Umysł, który regularnie ćwiczy, łatwiej
przyswaja informacje i zapamiętuje je.
A wprowadzenie dyscypliny w uczeniu się pomaga nam być systematycznym również w
innych dziedzinach życia.
- Chwalmy za wysiłek włożony w wykonanie zadania, nie tylko za efekty!
- Współpracujmy ze szkołą.
Zgłaszajmy szkole na bieżąco swoje spostrzeżenia i wnioski, w szczególności dotyczące przebiegu uczenia na odległość, np. trudności (w tym trudności techniczne), zasoby i możliwości sprzętowe dostępne dla dziecka.
Zgłaszajmy też wychowawcom, pedagogowi wszelkie sytuacje wymagające pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
- Czego nie powinniśmy robić:
- nie porównujmy do starszego/młodszego rodzeństwa lub kolegów/koleżanek,
- nie straszmy, nie krytykujmy (piętnowanie czy wyśmiewanie niepowodzeń nie jest żadnym hartowaniem charakteru, szczególnie u wrażliwych dzieci),
- nie stawiajmy wymagań ponad możliwości dziecka,
- nie podważajmy sensu nauki, pracy, kompetencji nauczycieli,
- nie przejmujmy obowiązków dziecka.